Վերջապես եկավ առաջին ձյունը: Դեռ մութ էր, երբ արթնացա, և նայեցի դուրս: Իմ ու եղբորս բացականչությունը միևնույն պահին եղավ.- ՈՒռաաա , ձյուն է գալիս:
Այնքան գեղեցիկ էին փաթիլները լուսադեմին, ցանկություն կար կանգնել ձյան փաթիլների տակ, ծածկվել ձնով, զգալ ձմռան շունչը: Լուսադեմին ամեն ինչ անգույն էր երևում: ՈՒզում էինք դուրս գալ և ուրախ-ուրախ թավալվել ձյան մեջ: Բայց ափսոս շատ քիչ էր նստել գետնին: Մի պահ էր կարծես երկիրը իր սպիտակ մորթին հագավ, ու նորից ամեն ինչ հալվեց: Ես սպասում եմ հաջորդ ձյանը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий